Το Cloudheim δείχνει ξεκάθαρα τις φιλοδοξίες του, από την πρώτη στιγμή. Δεν επιδιώκει να κρύψει ότι βρίσκεται σε early access, ούτε όμως δείχνει ημιτελές ως εμπειρία. Δίνει την αίσθηση ενός κόσμου που ήδη λειτουργεί και απλώς περιμένει να επεκταθεί. Πρόκειται για ένα action-adventure RPG με έντονα στοιχεία εξερεύνησης και συνεργατικού παιχνιδιού, που θέλει να σε κάνει να νιώσεις ελεύθερος μέσα στον κόσμο του.
Αυτό που τραβάει αμέσως την προσοχή δεν είναι μόνο η θεματολογία του Ragnarok και των αιωρούμενων νησιών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι σε ενθαρρύνει να πειραματιστείς. Δεν σε τιμωρεί για λάθη, δεν σε περιορίζει με περιττά συστήματα και δεν σε φορτώνει με ανούσιο micromanagement. Δείχνει να έχει σχεδιαστεί με μια βασική φιλοσοφία: να είναι, πάνω απ’ όλα, διασκεδαστικό.
Παρότι ανήκει σε ένα ήδη κορεσμένο είδος, καταφέρνει να ξεχωρίσει μέσα από μικρές αλλά ουσιαστικές αποφάσεις στο κομμάτι του σχεδιασμού. Προσεγγίζει το genre με έναν τρόπο πιο ανάλαφρο και λιγότερο κουραστικό από ό,τι έχουμε συνηθίσει.
Οπτικοακουστικα
Ο καλλιτεχνικός σχεδιασμός είναι αναμφίβολα από τα πιο δυνατά χαρτιά του Cloudheim. Ο κόσμος είναι γεμάτος χρώμα, φως και μια αισθητική που θυμίζει παραμύθι χωρίς να γίνεται παιδική. Τα περιβάλλοντα εναλλάσσονται μεταξύ ουρανών, δασών και φανταστικών τοπίων, δημιουργώντας έναν κόσμο που σε προσκαλεί να χαθείς μέσα του. Ακόμα και μετά από ώρες, η εξερεύνηση παραμένει οπτικά ευχάριστη.
Τα μοντέλα χαρακτήρων και εχθρών είναι ποικίλα και καλοσχεδιασμένα, με ξεκάθαρες σιλουέτες που βοηθούν τόσο στη μάχη όσο και στην αναγνωσιμότητα του χώρου. Οι επιθέσεις, τα spells και τα εφέ είναι έντονα αλλά όχι κουραστικά, προσφέροντας ικανοποιητικό feedback σε κάθε σύγκρουση.
Στον ήχο, τα πηγαίνει εξίσου καλά. Η μουσική περιλαμβάνει από χαλαρές, σχεδόν ονειρικές μελωδίες μέχρι πιο δυναμικά κομμάτια. Το soundtrack συνοδεύει σωστά τη δράση χωρίς να γίνεται παρεμβατικό. Παρότι δεν μιλάμε για μια αξέχαστη μουσική εμπειρία, ο ήχος δένει όμορφα με την εικόνα και ενισχύει την ατμόσφαιρα.
Gameplay
Όσον αφορά το σύστημα μάχης, πρόκειται για real-time, σε third-person, combat που βασίζεται έντονα στη φυσική του περιβάλλοντος. Οι εχθροί αντιδρούν στο βάρος, στην κατεύθυνση και στη δύναμη των χτυπημάτων σου. Ένα λάθος σπρώξιμο μπορεί να προκαλέσει μια εκρηκτική αντίδραση, ενώ μια σωστή κλωτσιά μπορεί να καθαρίσει ολόκληρη ομάδα εχθρών σε δευτερόλεπτα.
Η αίσθηση της κίνησης είναι από τα πιο δυνατά στοιχεία. Το άλμα, τα dash, οι εναέριοι ελιγμοί και η απουσία stamina δημιουργούν μια εμπειρία που θυμίζει περισσότερο playground παρά παραδοσιακό RPG. Μπορείς να πειραματιστείς χωρίς άγχος, να δοκιμάσεις διαφορετικές προσεγγίσεις και να εκμεταλλευτείς το terrain προς όφελός σου. Η μάχες δεν απαιτούν απλώς καλά στατιστικά, αλλά σωστό timing και καλή αντίληψη του χώρου.
Βέβαια, αυτή η έμφαση στη φυσική έχει και το τίμημά της. Το σύστημα θέλει χρόνο για να “κουμπώσει” πραγματικά. Μερικές φορές οι κινήσεις δεν πάνε ακριβώς εκεί που θες και η ακρίβεια παίζει τεράστιο ρόλο. Παρ’ όλα αυτά, όταν αρχίσεις να ελέγχεις το χάος, η ικανοποίηση είναι μεγάλη. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που το παιχνίδι γίνεται καλύτερο όσο καλύτερος γίνεσαι εσύ.
Η εξερεύνηση είναι από τα (ίσως) θετικά στοιχεία. Τα αιωρούμενα νησιά είναι καλοσχεδιασμένοι χώροι γεμάτοι μυστικά, γρίφους και μικρές προκλήσεις. Σχεδόν κάθε σημείο του χάρτη έχει λόγο ύπαρξης και κάτι να προσφέρει, είτε πρόκειται για κρυμμένα σεντούκια είτε για puzzles που εκμεταλλεύονται την κίνηση και τη φυσική.
Η ελευθερία κίνησης ενισχύει δραστικά το αίσθημα ανακάλυψης. Μπορείς να σκαρφαλώσεις σχεδόν παντού, να εκμεταλλευτείς μικρές προεξοχές και να φτάσεις σε ύψη που αρχικά μοιάζουν απρόσιτα. Το παιχνίδι, σπάνια θα σου πει “όχι”, και αυτό δημιουργεί μια αίσθηση ότι ο κόσμος είναι πραγματικά δικός σου να τον εξερευνήσεις. Δεν υπάρχει ποινή στην πτώση (falling damage), ούτε περιορισμοί που να σε αναγκάζουν να ακολουθήσεις συγκεκριμένες διαδρομές.
Παρόλα αυτά, η ανάγκη συλλογής συγκεκριμένων αντικειμένων για την πρόοδο μπορεί να διακόψει τον ρυθμό. Τα World Stars, για παράδειγμα, λειτουργούν ως πύλες προς νέα νησιά, όμως μερικές φορές μοιάζουν περισσότερο με αγγαρεία παρά με φυσική ανταμοιβή εξερεύνησης. Αν δεν σου αρέσει να “ξεσκονίζεις” κάθε γωνιά, υπάρχει πιθανότητα να νιώσεις ότι καθυστερείς τεχνητά, ακόμα κι αν απολαμβάνεις τον κόσμο.
Η βάση, τοποθετημένη στην πλάτη μιας τεράστιας ιπτάμενης χελώνας, είναι από τις πιο ιδιαίτερες ιδέες του Cloudheim. Εκεί επιστρέφεις για να επεξεργαστείς πόρους, να χτίσεις εγκαταστάσεις και να οργανώσεις την πρόοδό σου. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια του είδους, δεν χτίζεις για να εξοπλίσεις τον εαυτό σου, αλλά για να στηρίξεις ένα σύστημα εμπορίου που τροφοδοτεί την ανάπτυξη της βάσης.
Το crafting αποφεύγει τα περίπλοκα μενού και λειτουργεί με άμεσο, οπτικό τρόπο. Ρίχνεις τα υλικά στους σταθμούς και αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Αυτή η απλότητα είναι αναζωογονητική και απομακρύνει μεγάλο μέρος της κούρασης που συνήθως συνοδεύει τέτοια συστήματα. Η παρουσία των μικρών NPCs που επανδρώνουν τους σταθμούς προσθέτει βάθος, καθώς η σωστή κατανομή τους μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την αποδοτικότητα.
Ωστόσο, η διαδικασία διαχείρισης μπορεί να γίνει βαριά με την πάροδο του χρόνου. Η μεταφορά αντικειμένων από σταθμό σε σταθμό, ειδικά μετά από μεγάλες εξορμήσεις, διακόπτει απότομα το αίσθημα περιπέτειας. Ενώ το σύστημα είναι λειτουργικό, χρειάζεται βελτιώσεις ώστε να μην νιώθεις ότι τιμωρείσαι επειδή πέρασες πολλή ώρα εξερευνώντας. Η διαχείριση, καταλήγει σε ένα άλλο σύστημα, που είναι το “κατάστημα”.
Το κατάστημα αποτελεί βασικό πυλώνα της προόδου στο Cloudheim. Εκεί πουλάς τα αντικείμενα που δημιουργείς και από αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η εξέλιξη της βάσης σου. Η ιδέα ότι οι NPCs έρχονται φυσικά να αγοράσουν αγαθά είναι γοητευτική και αρχικά δίνει ζωή στον κόσμο. Κάθε πελάτης έχει διαφορετικές ανάγκες, κάτι που σε αναγκάζει να προσαρμόζεις την παραγωγή σου.
Στην πράξη, όμως, το σύστημα αρχίζει να δείχνει τα όριά του, αρκετά σύντομα. Με περιορισμένες θέσεις πώλησης στα πρώτα στάδια, η διαδικασία γίνεται επαναλαμβανόμενη και απαιτεί συνεχή παρουσία. Αν αφήσεις το κατάστημα άδειο, οι αξιολογήσεις πέφτουν και μαζί τους και τα έσοδα. Αυτό δημιουργεί μια αίσθηση υποχρέωσης που έρχεται σε αντίθεση με την ελευθερία που προσφέρει η εξερεύνηση.
Αργότερα, όταν ξεκλειδώνονται περισσότερες επιλογές, το σύστημα στρώνει κάπως, αλλά η αρχική εμπειρία μπορεί να αποθαρρύνει παίκτες που δεν αγαπούν τη μικροδιαχείριση. Είναι μια καλή ιδέα που χρειάζεται καλύτερη εκτέλεση, για να μη μοιάζει με αγγαρεία.
Κλασεις και εξελιξη
Το Cloudheim προσφέρει τέσσερις βασικές κλάσεις, οι οποίες μπορούν να εναλλάσσονται ελεύθερα χωρίς περιορισμούς. Αυτή η επιλογή δίνει τεράστια ευελιξία και απομακρύνει το άγχος της”λάθος επιλογής”. Μπορείς να πειραματιστείς με melee, ranged ή μαγικές ικανότητες, να αλλάξεις στυλ παιχνιδιού στη μέση της περιπέτειας και να προσαρμοστείς ανάλογα με την περίσταση.
Η εξέλιξη χωρίζεται σε επίπεδο παίκτη, επίπεδο κλάσης και εξέλιξη όπλων. Το σύστημα είναι αρκετά βαθύ χωρίς να γίνεται υπερβολικά πολύπλοκο. Οι ικανότητες ξεκλειδώνονται σταδιακά και ενισχύονται μέσω χρήσης, κάτι που ενθαρρύνει την ενεργή δράση.
Ωστόσο, παρά την ποικιλία στα εργαλεία, υπάρχει ένα αίσθημα επανάληψης μετά από αρκετές ώρες. Οι κλάσεις, αν και λειτουργικές, δεν διαφέρουν όσο θα περίμενε κανείς σε βάθος χρόνου. Η βασική λογική παραμένει ίδια… χτυπάς, σπρώχνεις, ελέγχεις το πεδίο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό, αλλά μπορεί να κουράσει όσους αναζητούν πιο ριζικές διαφορές στο gameplay.
Co-op
Το Cloudheim έχει σχεδιαστεί ξεκάθαρα με το συνεργατικό παιχνίδι στο μυαλό. Παρότι μπορεί να παιχτεί άνετα solo, η εμπειρία αλλάζει αισθητά όταν μπαίνουν κι άλλοι παίκτες στον κόσμο. Μέχρι τέσσερα άτομα μπορούν να εξερευνήσουν μαζί τα νησιά, να μπουν σε dungeons και να αντιμετωπίσουν bosses, με τη δυσκολία να προσαρμόζεται αυτόματα. Το θετικό είναι ότι η πρόοδος διατηρείται, ακόμα κι όταν συμμετέχεις σε κόσμους άλλων παικτών.
Στη μάχη, το co-op αναδεικνύει πλήρως το physics-based σύστημα. Οι συνδυασμοί κινήσεων, τα σπρωξίματα και η εκμετάλλευση του περιβάλλοντος αποκτούν άλλη δυναμική όταν συντονίζεσαι με φίλους. Οι μάχες γίνονται πιο χαοτικές, αλλά και πιο διασκεδαστικές, καθώς ο καθένας φέρνει το δικό του στυλ και τις δικές του επιλογές στο πεδίο. Εκεί είναι που το Cloudheim δείχνει πόσο καλά λειτουργεί ως “sandbox μάχης”.
Υπάρχουν όμως και αδυναμίες. Αν βρεθείς σε lobby με παίκτες πολύ υψηλότερου επιπέδου, μπορεί να νιώσεις ότι απλώς ακολουθείς χωρίς ουσιαστική συμμετοχή. Παρά τις προσπάθειες του παιχνιδιού να εξισορροπήσει τα επίπεδα, η διαφορά δύναμης είναι αισθητή. Επιπλέον, τεχνικά θέματα όπως lag και αποσυνδέσεις μπορούν να χαλάσουν τη ροή, ειδικά σε πιο έντονες στιγμές.
Early Access
Ως early access τίτλος, κουβαλά αναπόφευκτα κάποια τεχνικά προβλήματα. Έχουν αναφερθεί crash-αρίσματα, μικρά glitches και περιστασιακή απώλεια προόδου. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η solo εμπειρία επηρεάζεται από οπτικά σφάλματα ή μη σωστή εφαρμογή των επιπέδων.
Από την άλλη πλευρά, είναι ξεκάθαρο ότι η ομάδα ανάπτυξης δουλεύει ενεργά πάνω στο παιχνίδι. Τα συχνά patches και οι διορθώσεις δείχνουν ότι δεν έχει αφεθεί στην τύχη του. Το roadmap που έχει παρουσιαστεί δίνει μια καλή εικόνα για το πού στοχεύει το παιχνίδι και δημιουργεί αισιοδοξία για το μέλλον.
Παρόλα αυτά, όσοι ενοχλούνται έντονα από τεχνικά προβλήματα ίσως θέλουν να περιμένουν λίγο πριν επενδύσουν χρόνο. Το Cloudheim είναι απολαυστικό, αλλά ορισμένες στιγμές η τεχνική του αστάθεια υπενθυμίζει ότι δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο. Αυτό δεν αναιρεί τη δυναμική του, απλώς θέτει ρεαλιστικές προσδοκίες.
Συμπερασμα
Ένα από τα βασικά ερωτήματα γύρω από το Cloudheim αφορά τη διάρκειά του στο χρόνο. Οι πρώτες ώρες είναι γεμάτες ενθουσιασμό, ανακαλύψεις και πειραματισμό. Σταδιακά όμως, η επανάληψη αρχίζει να γίνεται αισθητή, ιδιαίτερα αν παίζεις μόνος.
Ο ρυθμός του παιχνιδιού επηρεάζεται επίσης από τη συχνή επιστροφή στη βάση. Εκεί που βρίσκεσαι σε μια καλή ροή εξερεύνησης, καλείσαι να διακόψεις για crafting, διαχείριση και πωλήσεις. Για κάποιους αυτό αποτελεί ευχάριστο διάλειμμα, για άλλους όμως κόβει την ένταση και μειώνει τη συνοχή.
Παρά τα παραπάνω, έχει εκείνη την “εύκολη” αίσθηση που σε κάνει να επιστρέφεις. Δεν απαιτεί υπερβολική συγκέντρωση, ούτε σε τιμωρεί σκληρά. Είναι από τα παιχνίδια που μπορείς να παίξεις για λίγο ή για πολλές ώρες, ανάλογα με τη διάθεσή σου, κάτι που λειτουργεί υπέρ της μακροχρόνιας ενασχόλησης.
Σε γενικές γραμμές, έχουμε ένα παιχνίδι με ξεκάθαρη ταυτότητα, αλλά και με εσωτερικές αντιφάσεις. Από τη μία, προσφέρει εξαιρετική αίσθηση ελευθερίας, απολαυστική μάχη και έναν κόσμο που σε προσκαλεί να τον εξερευνήσεις χωρίς περιορισμούς. Από την άλλη, τα συστήματα βάσης και οικονομίας μπορούν να γίνουν κουραστικά, ενώ η ιστορία παραμένει απλώς λειτουργική.
Εκεί που πραγματικά λάμπει είναι στο co-op και στο καθαρό gameplay. Παίζοντας με φίλους, πολλά από τα προβλήματα ξεθωριάζουν και αναδεικνύεται το χάος και η δημιουργικότητα που προσφέρει το physics-based σύστημα. Είναι φανερό ότι το παιχνίδι έχει μέλλον, αρκεί οι δημιουργοί του να καταφέρουν να εξομαλύνουν τις αδυναμίες του χωρίς να θυσιάσουν τον αυθορμητισμό του.
Σε τελική ανάλυση, το Cloudheim μπορεί να μην είναι τέλειο σε αυτή τη φάση, αλλά δίνει προτεραιότητα στη διασκέδαση και ως πρώτη επαφή δείχνει αρκετά ενδιαφέρον.
