Δεν περίμενα ποτέ πως θα έφτανα στο σημείο να παίζω παιχνίδια τακτικής ή στρατηγικής. Μικρός βλέπετε είχα άπλετο χρόνο για να περιμένω σε κάθε γύρο και να φαρμάρω πόντους εμπειρίας στα Final Fantasy ή ακόμα και στα Pokemon. Μεγαλώνοντας όμως, άρχισα να ξαναεκτιμάω την σκέψη και την ροή των παιχνιδιών αυτών παρόλο που ακόμα αρέσκομαι σε πιο διαδραστικά παιχνίδια όπως τίτλους δράσης ή shooters. Η κυκλοφορία του Persona 5 όμως με έκανε να ξαναεκτιμήσω τα turn-based RPGs με αποτέλεσμα να ωθούμαι να δοκιμάσω ακόμα περισσότερα και να φτάσω να βιώνω εμπειρίες που σίγουρα θα μου μείνουν αξέχαστες. Φωτεινά παραδείγματα είναι η σειρά Fire Emblem και κυριότερα το Fire Emblem: Three Houses και πιο πρόσφατα το νέο παιχνίδι της VanillaWare, Unicorn Overlord.
Το Unicorn Overlord είναι το νεότερο tactical RPG από την VanillaWare σε συνεργασία με την Atlus και συνδυάζει τις στρατηγικές μάχες με μια μεσαιωνική και παράλληλα βασισμένη στην μαγεία αφήγηση, προσφέροντας μια νέα πρόταση στο είδος. Ως τίτλος της VanillaWare διακρίνεται για τη χαρακτηριστική, ζωγραφισμένη στο χέρι αισθητική της εταιρείας και με την πολυπλοκότητα των στρατηγικών αποφάσεων που απαιτούνται, το παιχνίδι καταφέρνει να φέρει μια μοναδική οπτική. Εδώ έχουμε ακόμα έναν φανταστικό κόσμο γεμάτο μυθικά πλάσματα, πολιτικές ίντριγκες και μεγάλες συγκρούσεις, σε έναν κόσμο που έχει στιγματιστεί από την σκοτεινή μαγεία και την προδοσία προς το θρόνο.
Τα γεγονότα διαδραμματίζονται στην ήπειρο Fevrith, μια γη που φιλοξενεί πέντε διαφορετικά έθνη. Μετά την εξέγερση του στρατηγού Valmore της Cornia ενάντια στη βασιλική οικογένεια του έθνους του, ξεκινά έναν πόλεμο που σύντομα θα διαλύσει ολόκληρη την ήπειρο. Ο Alain, πρίγκιπας της Cornia, φεύγει από το σπίτι του κατά τη διάρκεια αυτής της εξέγερσης και επιλέγεται να ηγηθεί του Απελευθερωτικού Στρατού. Με το θρυλικό Δαχτυλίδι του Μονόκερου στο χέρι, ο Alain υψώνει τη σημαία της εξέγερσης για να οδηγήσει τον λαό του στην ελευθερία.
H αφήγηση του Unicorn Overlord αντλεί εμφανείς επιρροές από τις εμπνεύσεις του όπως το Fire Emblem. Η υπόθεση δεν είναι κάτι που θα μας συγκλονίσει αφού πρόκειται για την κλασική επανάσταση κατά του Τυράννου που πήρε με το “έτσι θέλω” τον θρόνο και τον αγώνα του διαδόχου να δημιουργήσει τον δικό του στρατό. O βασικός πρωταγωνιστής της ιστορίας καλείται να απελευθερώσει την ήπειρο από τον σκοτεινό στρατό της Zenoira και θα το κάνει με την δύναμη ενός δαχτυλιδιού – κάτι που είδαμε πρόσφατα και με το Fire Emblem Engage.
Οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού είναι αρκετά άμεσες, εύκολες αλλά λειτουργούν όπως πρέπει για να μας διδάξουν τις βασικές αρχές του συστήματος μάχης και εξερεύνησης. Σε παρόμοια φλέβα με το 13 Sentinels, η VanillaWare μας παρουσιάζει τα βασίλεια του Fevrith με μια ισομετρική προοπτική, σαν έναν overworld χάρτη που μας δίνει μια οπτική του κόσμου. Δεν έχουμε λεπτομερείς πόλεις ή τοποθεσίες αλλά εικονίδια και μικρογραφίες τοποθεσιών που ενίοτε μεγενθύνονται όταν παίζει κάποια σκηνή της ιστορίας.
Η εξερεύνηση μέσω του overworld είναι αρκετά άμεση αλλά διασκεδαστική. Ξεκινάμε με τα βασίλεια να βρίσκονται υπό την κατοχή της Zenoira οπότε η έκταση στην οποία θα ξεκινήσουμε είναι αρκετά μικρή αλλά όοσ προχωράμε και λαμβάνουμε μέρος σε μάχες απελευθέρωσης και βασικές αποστολές τότε θα δούμε τον κόσμο να ανοίγεται και ολοένα περισσότερα μυστικά να αποκαλύπτονται.
Βασικός στόχος μας είναι να ελευθερώσουμε το κεντρικό βασίλειο της Cornia και, ενώ μπορούμε να το κάνουμε από την αρχή, είναι αρκετά δύσκολο την στιγμή που δεν έχουμε στρατεύματα για να αντιμετωπίσουν τον Valmore. Έτσι, ξεκινάμε ένα ταξίδι προκειμένου να βρούμε πολεμιστές για να στρατολογήσουμε στον σκοπό μας αλλά και να ελευθερώσουμε τα γειτονικά βασίλεια από την δύναμη του εχθρικού στρατού. Για να το κάνουμε αυτό απλά θα πρέπει να ολοκληρώνουμε τις κεντρικές αποστολές αλλά γρήγορα θα διαπιστώσουμε πως ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η εξερεύνηση μας “τραβάει” να ανακαλύψουμε κάθε μεριά του χάρτη και να λάβουμε μέρος στα παράπλευρα γεγονότα και αποστολές που προκύπτουν.
Μέσα σε αυτά τα γεγονότα θα βρεθούμε πολλές φορές αντιμέτωποι με στρατεύματα ή κλέφτες και μισθοφόρους. Φυσικά, για να ξεφύγουμε και να ελευθερώσουμε τις εκάστοτε τοποθεσίες θα πρέπει να λάβουμε μέρος σε μεγαλοσκελείς μάχες – που είναι και το “ζουμί της υπόθεσης”.
Το σύστημα μάχης του Unicorn Overlord σίγουρα δανείζεται αρκετά στοιχεία από το Fire Emblem αλλά φαντάζει πιο άμεσο και διαδραστικό. Ξεκινάμε από ένα συγκεκριμένο σημείο κάθε φορά, που λειτουργεί ως η βάση του στρατού μας, και από εκεί καλούμαστε να βγάζουμε τα στρατεύματά μας πάνω στο πεδίο της μάχης. Οι μονάδες μας χωρίζονται σε μικρές ομάδες από 1 έως και 5 πολεμιστές και κινούνται πάνω στον χάρτη της μάχης σε πραγματικό χρόνο. Αφού βγάλουμε την ομάδα που θέλουμε στην μάχη, το “πιόνι” της απεικονίζεται ως τον αρχηγό της εκάστοτε διμοιρίας.
Ανάλογα από τις κλάσεις και το πλήθος των πολεμιστών, κάθε διμοιρία φέρει μαζί της ένα πλήθος ικανοτήτων που μπορεί να χρησιμοποιήσει πάνω στον χάρτη, ενάντια σε άλλες στρατιές, για να κάνει την κάθε μάχη λίγο πιο εύκολη ή να πάρει κάποιο προβάδισμα σε κίνηση ή άλλες διευκολύνσεις. Για παράδειγμα, αν έχουμε έναν rogue/thief στην διμοιρία μας τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το Plunder για να κλέψουμε χρήματα από αντίπαλες διμοιρίες. Για να μπορέσουμε να κάνουμε το οτιδήποτε όμως πάνω στον χάρτη όπως το να βγάλουμε διμοιρίες, να εξαπολύσουμε ικανότητες, να επιτεθούμε ή να αμυνθούμε χρειαζόμαστε Action Points, δηλαδή πόντους που δαπανόνται πάνω στο πεδίο της μάχης για κάθε πράξη μας και αναπληρώνονται όταν καταλαμβάνουμε κάποια βάση ή διαλύουμε εχθρικό στρατό.
Όταν έρθουμε σε επαφή με κάποια αντίπαλη διμοιρία μπαίνουμε στο “Stage” κομμάτι του παιχνιδιού. Εδώ “ζουμάρουμε” πάνω στην μάχη μεταξύ των πολεμιστών και βλέπουμε λεπτομερώς τις επιθέσεις που κάνει κάθε ομάδα. Σε αυτές τις περιπτώσεις βλέπουμε ξεκάθαρα το αρτιστικό ταλέντο της VanillaWare, με τα πανέμορφα anime-style σχέδια να πλαισιώνονται από χρωματικές παλέττες, γραμμές και λεπτομέρειες που συναντάμε σε πίνακες ζωγραφικής. Πάντα θα μου είναι δύσκολο να εξηγήσω πόσο όμορφα είναι τα σχέδια της ομάδας της VanillaWare αλλά αν έχετε παίξει κάποιο από τα παιχνίδια τους τότε καταλαβαίνετε πως πρόκειται για ένα αρκετά ιδιαίτερο στυλ.
Αυτή η ομορφιά μεταφέρεται πέρα από τις μάχες, σε κινούμενα πορτρέτα χαρακτήρων από παράθυρα διαλόγου χωρίς φωνή έως και τα εκάστοτε cutscenes. Υπάρχει μια εξωπραγματική τέχνη στα εικονογραφημένα πορτρέτα των ηρώων που δεν προσφέρεται καλά για 3D, αλλά το χαρακτηριστικό ζωγραφικό στυλ τέχνης της VanillaWare λειτουργεί άψογα. Υπάρχουν τόσα πολλά μικρά κινούμενα σχέδια στο περιβάλλον και τα μπαρόκ στοιχεία του παιχνιδιού, ακόμα και στις οθόνες νίκης και αποθήκευσης. Είναι εντυπωσιακό πώς το παιχνίδι τα κάνει όλα αυτά χωρίς να επιβραδύνει ή να τραβάει την προσοχή πάνω του. Ειδική μνεία νιώθω πως πρέπει να γίνει, για άλλη μια φορά, στην απεικόνιση του φαγητού.
Ως ένα διαφορετικό Fire Emblem, το Unicorn Overlord προσφέρει μοναδικούς διαλόγους μεταξύ πολεμιστών που έχουν αναπτύξει φιλικές (ή και παραπάνω) σχέσεις μεταξύ τους. Για να αναπτύξουμε άμεσα αυτές τις σχέσεις μπορούμε να κάτσουμε για φαγητό, σε μια σκηνή κάθε φορά που μας κάνει να τρέχουν τα σάλια μας. Όμοια με το Dragon’s Crown ή το Muramasa Rebirth, το φαγητό απεικονίζεται με τέτοια λαχταριστή λεπτομέρεια που ευχόμαστε να γινόταν έτσι και σε άλλα παιχνίδια (πέρα του Monster Hunter και Final Fantasy XV).
Επιστρέφοντας στις μάχες, σημασία πρέπει να δίνουμε στην σύνθεση των διμοιριών μας. Το Unicorn Overlord μας δίνει πάνω από 60 διαφορετικές κλάσεις-αρχέτυπα αλλά και ακόμα περισσότερα Advanced Classes. Η σωστή σύνθεση των ομάδων μπορει να δημιουργήσει καταστροφικές μονάδες που καταπατάνε όποιον βρεθεί στον δρόμο τους ενώ αν δεν προσέξουμε μπορεί να φτιάξουμε συνδυασμούς που δεν κάνουν απολύτως τίποτα. Η συνεργία των ομάδων είναι υψίστης σημασίας για την έκβαση της μάχης, με ορισμένες κλάσεις να έχουν παραπάνω χρησιμότητα στο πεδίο. ΓΙα παράδειγμα, αν έχουμε για Leader έναν Archer και τον τοποθετήσουμε πάνω σε έναν Lookout Tower, τότε αν εμπλακούμε με άλλη μονάδα σε μάχη κοντά στην εμβέλεια του τοξότη, τότε μας υποστηρίζει με φιλικά βέλη προς τον εχθρό για παραπάνω ζημιά.
Η τοποθέτηση των μονάδων μας πάνω στο πεδίο του πολέμου, ο δρόμος που θα τους βάλουμε να ακολουθήσουν και η σύνθεση των διμοιριών μας θα καθορίσουν πολλές από αυτές τις μάχες, αλλά όχι όλες. Πέρα από το management της θέσης των μονάδων πρέπει πάντα να λαμβάνουμε υπόψιν τον εξοπλισμό που θα τους φοράμε αλλά και τις ικανότητες που θα μπορούν να κάνουν κατά την διάρκεια μιας “μονομαχίας”. Κάθε όπλο, armor και accessory φέρει αυξήσεις (ή μειώσεις) στα βασικά στατιστικά του πολεμιστή ενώ άλλα ενεργοποιούν ειδικές ενεργές ή παθητικές ικανότητες. Δεν είναι απαραίτητο όμως να τις έχουμε όλες ενεργές. Μπορούμε να “παίξουμε” με το ποιες από αυτές θα είναι ενεργές για μάχη ώστε να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για ορισμένες επιθέσεις. Για παράδειγμα, αν έχουμε μια μάγισσα με 6 επιθέσεις, μπορούμε να απενεργοποιήσουμε τις 4 και να αφήσουμε μόνο την επιτάχυνση των επιθέσεων για εκείνη ή φιλικούς πολεμιστές και μια ακόμα επίθεση. Έτσι, όταν ο Wyvern Rider θα πάει να κάνει την παντοδύναμη dive επίθεσή του δεν θα χρειαστεί να “φορτώνει” για 3 γύρους. Αυτος ο εντοπισμός της ισορροπίας μεταξύ των πολεμιστών μας είναι ένα ακόμα από τα άκρως ελκυστικά στοιχεία του gameplay.
Το μεγάλο σκέλος του παιχνιδιού, από την διαχείριση των στρατευμάτων μας μέχρι και την κίνησή τους πάνω στο χάρτη δίνει την εντύπωση μιας μεγάλης εκστρατείας στην οποία σημειώνεται πρόοδος συνεχώς. Καθώς το πολύ μεγάλο καστ ηρώων του παιχνιδιού εντάσσεται από τις περιοχές και τις πόλεις στις οποίες πολεμάμε, αυτές οι μάχες εμποτίζουν τον κόσμο με μια αίσθηση τόπου και επεκτατικότητας. Αντί για μια κεντρική βάση, όπως κάποιο κάστρο ή σχολείο για να αλληλεπιδράσουμε με τους συμπολεμιστές μας, αυτές βρίσκονται σε όλο τον κόσμο και σταδιακά ανοίγονται νέα κάστρα, σπίτια και τοποθεσίες που πάντα μπορούμε να επισκεφθούμε.
Με εξερευνητικές αποστολές, μικρότερες μάχες, παράπλευρες αποστολές που ξεκλειδώνουν νέους χαρακτήρες, το σύστημα σχέσεων και την εξέλιξη της κύριας ιστορίας, το Unicorn Overlord έχει τον τέλειο ρυθμό ώστε να μην φαντάζει…υπερβολικό. Μπορούμε να κινηθούμε με το πάσο μας από δραστηριότητα σε δραστηριότητα, να κάνουμε grind για να αγοράσουμε όλα τα όπλα και αντικείμενα που υπάρχουν στις πόλεις και να καθαρίσουμε τοποθεσίες από τον εχθρικό στρατό ή απλά να λαμβάνουμε μέρος σε μάχες στο Κολοσσαίο. Υπάρχουν πολλά να κάνουμε, αλλά το παιχνίδι βρίσκει μια προσεκτική ισορροπία στις λεπτομέρειες που μας δίνει και τον έλεγχο που προαιρετικά είναι διατεθειμένος να αφαιρέσει για λόγους απλότητας. Παίζοντας με την κανονική δυσκολία, αντιμετώπισα προκλήσεις αλλά τις κατάφερα σχετικά άμεσα. Ακόμα και έτσι όμως, το παιχνίδι με ελκύει στο να τελειοποιήσω τους συνδυασμούς μονάδων, κάτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα ήθελα να κάνω σε ένα τέτοιο παιχνίδι.
Το Unicorn Overlord είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Μετά το εκτενές tutorial και το πρώτο μεγάλο βασίλειο, ο ενθουσιασμός και η ανυπομονησία της ανακάλυψης δεν έφυγαν ποτέ. Η δομή του παιχνιδιού, τόσο σε μηχανισμούς όσο και σε αφήγηση, έχει κατασκευαστεί έτσι ώστε να μας κρατά διαρκώς σε εγρήγορση και επιθυμία για περισσότερη πρόοδο. Όμως, αυτό το “περισσότερο” έχει διάφορες μορφές, που δεν σημαίνει απαραίτητα ριζικές αλλαγές στον τρόπο του παιχνιδιού. Αν και δεν υπάρχουν δραματικές εξελίξεις, το παιχνίδι παραμένει σταθερό σε ρυθμό, αποκαλύπτοντας νέες τοποθεσίες, μονάδες και αφηγηματικές γραμμές που ενισχύουν το ενδιαφέρον για εξερεύνηση.
Κάθε νέα περιοχή απαιτεί αναπροσαρμογή της στρατηγικής μας, καθώς οι διαφορετικές τοπογραφικές συνθήκες, όπως τα στενά περάσματα στα βουνά, τα πυκνά δάση ή ο πάγος , δημιουργούν νέες προκλήσεις. Οι νέες μονάδες που εμφανίζονται στην πορεία μας αναγκάζουν να αναδιοργανώσουμε τον στρατό μας, προσφέροντας έτσι μια φρέσκια δυναμική στις μάχες.
Το Unicorn Overlord είναι ένα παιχνίδι που δεν συζητήθηκε αρκετά αλλά αποτελεί ένα από τα διαμάντια της χρονιάς που μας πέρασε. Ελπίζω να λάβει την αναγνώριση που του αξίζει αλλά με τόσα αξιόλογα RPG και εμπειρίες μέσα στο 2024 αυτό θα είναι κάτι δύσκολο ειδικά με το γεγονός πως κυκλοφορεί μόνο για PS5 και Nintendo Switch. Ακόμα και έτσι όμως, οι κάτοχοι αυτών των δύο συστημάτων θα βρούν έναν άκρως ευχάριστο και διασκεδαστικό τίτλο που δεν πρέπει να λείπει ειδικά από τους λάτρεις του είδους.
