Σε ένα κορεσμένο genre που κυριαρχείται από AAA τίτλους και μία πληθώρα από πανομοιότυπα indie παιχνίδια, είναι αναζωογονητικό να συναντάς ένα διαμαντάκι που ξεπερνά τις προσδοκίες. Το Enigma of Fear είναι ένα τέτοιο παιχνίδι, μια ατμοσφαιρική περιπέτεια γρίφων που σε αιχμαλωτίζει από την πρώτη στιγμή. Με τη διακριτή pixel-art αισθητική του, μια συναρπαστική αφήγηση και περίπλοκους γρίφους που χρειάζονται χαρτί και μολύβι, το παιχνίδι χαράζει αβίαστα την πορεία του στο είδος των horror-puzzlers. Για εκείνους που αναζητούν μια εμπειρία που συνδυάζει ανατριχιαστική ατμόσφαιρα με “εγκεφαλικό” gameplay, το Enigma of Fear θεωρώ προσφέρει τα μέγιστα.
Στον πυρήνα του Enigma of Fear βρίσκεται μια ιστορία γεμάτη μυστήριο και αγωνία. Ως παίκτες, αναλαμβάνουμε τον ρόλο της Mia, μιας detective παραφυσικών φαινομένων που αναζητά τον εξαφανισμένο πατέρα της, Verity. Η έρευνά της την οδηγεί στo “Perimeter”, έναν σκοτεινό κόσμο συνδεδεμένο με ένα μυστηριώδες αρχοντικό και το αινιγματικό “Enigma of Fear”. Μαζί με τον πιστό σκυλάκο της, τον Lupine, και δύο αξιαγάπητους βοηθούς, η Mia ανακαλύπτει κρυπτογραφημένες ενδείξεις διάσπαρτες στο επιμελώς σχεδιασμένο περιβάλλον του παιχνιδιού.
Η ιστορία είναι τόσο ελκυστική όσο και πολυεπίπεδη, ανταμείβοντας την περιέργεια. Όσοι εξερευνήσουν σχολαστικά τον κόσμο του παιχνιδιού, ακούσουν ηχογραφήσεις και διαβάσουν έγγραφα θα ανακαλύψουν μια πλούσια αφηγηματική ταπισερί. Το παιχνίδι ισορροπεί επιδέξια μεταξύ προσβασιμότητας και πολυπλοκότητας, κάνοντας το μυστήριο να ξεδιπλώνεται φυσικά και με ικανοποιητικό τρόπο. Παρόλο που ορισμένα έγγραφα ή περιοχές μπορεί να φαίνονται περιττά, κάθε στοιχείο μοιάζει να έχει τοποθετηθεί σκόπιμα για να αυξήσει την ένταση και να μας βυθίσει στον κόσμο του παιχνιδιού.
Οι γρίφοι στο Enigma of Fear δεν είναι για εκείνους που έχουν συνηθίσει να τους κρατάνε από το χεράκι. Εμπνέουν μια νοσταλγία για τα παιχνίδια παλαιότερων εποχών, όπου η επιμονή και η ευρηματικότητα ήταν απαραίτητα χαρακτηριστικά. Οι πρώτες ώρες του παιχνιδιού λειτουργούν ως εισαγωγή, εξοικειώνοντας μας με τους μηχανισμούς πριν οδηγηθούμε σε όλο και πιο περίπλοκες προκλήσεις.
Κάθε γρίφος φαίνεται επιμελώς σχεδιασμένος, όχι αυθαίρετος ή υπερβολικά δύσκολος. Τα εργαλεία της Mia, όπως ο UV φακός που αποκαλύπτει κρυφά μηνύματα, προσθέτουν ένα επίπεδο δυναμισμού στο gameplay. Ωστόσο, οι μηχανισμοί εισάγουν περιστασιακά μια αίσθηση προβλεψιμότητας, καθώς ορισμένες περιοχές βασίζονται υπερβολικά σε ορισμένα εργαλεία, κάνοντας την εξερεύνηση να μοιάζει ρουτίνα. Παρά αυτή τη μικρή αδυναμία, οι γρίφοι παραμένουν ένα από τα πιο ξεχωριστά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού. Μάλιστα, αυτό που λάτρεψα, σχετικά με τους γρίφους, είναι το γεγονός πως ουκ ολίγες φορές χρειάστηκε να κρατήσω σημειώσεις, κάτι που λατρεύω.
Ο οπτικός σχεδιασμός του Enigma of Fear είναι ξεκάθαρα εντυπωσιακός και ίσως το δυνατότερο χαρακτηριστικό του. Οι pixel-art χαρακτήρες και τα ισομετρικά τοπία συνδυάζουν τη retro γοητεία με τη μοντέρνα αισθητική, δημιουργώντας έναν μοναδικά καθηλωτικό κόσμο. Τα περιβάλλοντα είναι εξαιρετικά λεπτομερή, από τις τρομακτικές αίθουσες ενός αρχοντικού μέχρι τις στοιχειωμένες, ερημικές περιοχές, που αποπνέουν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Παρόλο που τα σχέδια των χαρακτήρων κάποιες φορές πλησιάζουν τα στερεότυπα, διατηρούν αρκετή γοητεία και προσωπικότητα ώστε να μένουν αξέχαστα.
Συμπληρώνοντας τα οπτικά στοιχεία, η ηχητική επένδυση είναι εξίσου εντυπωσιακή. Οι περιβαλλοντικοί ήχοι, η ανατριχιαστική μουσική επένδυση και η τα καλογραμμένα voice overs δουλεύουν αρμονικά για να ενισχύσουν την ατμόσφαιρα. Κάθε τρίξιμο πόρτας, κάθε αχνό ψίθυρος στο βάθος, μας τραβάει βαθύτερα στον τρομακτικό κόσμο του παιχνιδιού.
Παρόλο που οι γρίφοι είναι το κύριο σημείο του παιχνιδιού, το Enigma of Fear περιλαμβάνει και ελαφριά στοιχεία μάχης και stealth. Δυστυχώς, αυτά τα στοιχεία δεν φτάνουν στο ίδιο επίπεδο τελειότητας με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού. Η μάχη, συγκεκριμένα, μοιάζει αδέξια και ανεπαρκώς ανεπτυγμένη. Μπορούμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε μάχη σώμα με σώμα με ένα λοστό ή πυροβολισμούς με πιστόλι, αλλά και οι δύο επιλογές στερούνται ρευστότητας. Η έλλειψη ενός βασικού μηχανισμού αποφυγής (dodge) είναι ενοχλητική και πολλές φορές, οι εχθροί εξυπηρετούν ως βαρετά εμπόδια, ασχέτως αν έχουν τοποθετηθεί μελετημένα σε συγκεκριμένες τοποθεσίες που δικαιολογούνται από το lore.
Το stealth, από την άλλη πλευρά, είναι πιο αποτελεσματικό. Η αθόρυβη προσέγγιση των εχθρών και τα καλά χρονισμένα χτυπήματα από πίσω είναι και ικανοποιητικά και πρακτικά. Αυτή η προσέγγιση ταιριάζει άψογα με την τεταμένη ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, ενθαρρύνοντας μας να σκεφτόμαστε “στρατηγικά”, αντί να βιαζόμαστε. Τουλάχιστον κατά τις πρώτες ώρες.
Μετά την αρχική ενότητα, το Enigma of Fear υιοθετεί μια semi-open δομή, επιτρέποντας μας να εξερευνήσουμε διαφορετικές περιοχές με τη σειρά που επιθυμούμε. Αν και αυτή η ελευθερία ενισχύει τη γοητεία του παιχνιδιού, εισάγει και έναν βαθμό απογοήτευσης. Ορισμένες περιοχές απαιτούν αντικείμενα ή γνώσεις που αποκτώνται αλλού, οδηγώντας μας σε αδιέξοδα. Μερικές πιο σαφείς οδηγίες – ίσως μέσω λεπτών υπαινιγμών από τους βοηθούς της Mia – θα μετρίαζαν αυτήν τη δυσκολία. Σκεφτείτε ένα Resident Evil, αλλά αρκετά πιο ανοιχτό.
Οι βοηθοί, Samuel και Agatha, δεν λειτουργούν απλώς ως comic reliefs. Λειτουργούν ως πολύτιμοι σύμμαχοι, προσφέροντας ενδείξεις και συμβουλές. Η επικοινωνία με αυτούς πραγματοποιείται σε “ασφαλή δωμάτια”, όπου μπορούμε να τους συμβουλευτούμε μέσω ασυρμάτου χωρίς τον φόβο κάποιας επίθεσης.
Από τεχνικής απόψεως, το Enigma of Fear έχει κάποιες ασυνέπειες. Ενώ ο σχεδιασμός και οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι φιλόδοξοι, προβλήματα όπως crashes, μεγάλοι χρόνοι φόρτωσης και πτώσεις στο ρυθμό καρέ μπορούν να επηρεάσουν την εμπειρία. Υπάρχει μία συγκεκριμένη περιοχή, που για κάποιο λόγο οι πτώσεις στα καρέ ήταν υπερβολικές.
Παρά αυτά τα προβλήματα όμως, τα δυνατά σημεία του παιχνιδιού υπερτερούν των αδυναμιών του. Η περιστασιακή καθυστέρηση ή τα crashes είναι ένα μικρό τίμημα για αυτήν την καθηλωτική εμπειρία που προσφέρει το Enigma of Fear. Εννοείται πως έχουν κυκλοφορήσει ήδη κάποια updates τα οποία φαίνεται να βελτιώνουν την κατάσταση σε ένα βαθμό.
Το Enigma of Fear είναι ένα λαμπρό παράδειγμα του τι μπορούν να πετύχουν οι indie developers όταν τους οδηγεί η δημιουργικότητα και το πάθος. Με την ελκυστική του αφήγηση, τους απαιτητικούς γρίφους και την ανατριχιαστική ατμόσφαιρα, αποτελεί έναν ξεχωριστό τίτλο στο είδος των horror-puzzlers. Το παιχνίδι επιβραβεύει την υπομονή και την περιέργεια, προσφέροντας μια εμπειρία που μένει αξέχαστη. Θεωρώ πως αξίζει μία θέση στο library σας, με κλειστά τα μάτια.
Το Enigma of Fear είναι διαθέσιμο σε PC (Steam).
