Τη “στήλη”, αν μου επιτραπεί να την αποκαλέσω έτσι, Early Access Watch, την οραματίζομαι ως ένα χώρο που παρουσιάζει σε αναγνώστες, υποσχόμενα, εκολλαπτόμενα project. Συνεπώς, θα ήθελα να κάνω την αρχή με ένα genre που φέρει μια θέση κοντά στην καρδιά μου.
Θα ήμουν ήταν αδιανόητο στα πρώτα μου άρθρα να μην καταπιαστώ με το αγαπημένο videogame genre, των immersive sims (ή εμβυθιστικός προσομοιωτής). Μέσα λοιπόν από την επικείμενη πλύση εγκεφάλου θα ήθελα να ορίσω τις δομές, που ενσαρκώνουν αυτό το genre. Προχωρόντας στη συνέχεια στην παρουσίαση τριών Early Access τίτλων, που πληρώνουν φόρο τιμής στις διαχρονικές αυτές πτυχές.
Σε αυτό το σημείο θα ήταν φρόνιμο να κατευθύνω όσους δεν ενδιαφέρονται για την επικείμενη ανάλυση μου να προχωρήσουν, απευθείας, στη λίστα που ακολουθεί.
Προσδιορίζοντας τo Immersive Sim
Τα immersive sims συνιστούν ένα genre, που δύσκολα μπορείς να κατακερματίσεις σε χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Στη βάση τους, η εμπειρία, που προσφέρουν κινείται σε δύο άξονες. Ο ένας είναι η εμβάθυνση (immersion) η οποία κατορθώνεται μέσω αφήγησης και δομής level. Η αφήγηση, συνήθως, παρουσιάζει μια αφηρημένη δομή, κάτι εφάμιλο στα souls-like, για παράδειγμα. Ενώ παράλληλα εμφανίζει ένα σύνθετο χαρακτήρα στηριζόμενη κυρίως σε οπτικό ή πλούσιο γραπτό υλικό σε μορφή κειμένων, κασσέτων κοκ. Η κινητήριος δύναμη πίσω από τη φύση αυτή είναι η διαδραστικότητα. Καθώς ζητείται από τον παίκτη να ενώσει τα κομμάτια και να συνθέσει την εικόνα του κόσμου που κατοικεί. Ο δεύτερος άξονας είναι το σύστημα κανόνων με το οποίο καλείται να αλληλεπιδράσει με τα διάφορα επίπεδα. Οι κανόνες αυτοί μπορεί να κυμαίνονται από τα εργαλεία του Thief έως τα skill trees του Dishonored και Deus Ex.
Στον πυρήνα του σχεδιασμού εδράζεται το level design και αποτελεί τον σκελετό πάνω στον οποίο δομούνται το σύνολο των κανόνων. Μέσα από τους οποίους ο παίκτης παίρνει τα πρωταγωνιστικά ινία και αφήνετε να εκφραστεί μέσω της ταυτότητας gameplay που υιοθετεί. Θα γίνει ο απόλυτος κλεφτης στο Thief με μηδενικούς συναγερμούς ή θα αφήσει ένα σωρό αναίσθητους σωρούς για να “ελαφρύνε” τσέπες και συρτάρια με την ησυχία του. Θα γίνει ένας murder hobo που θα αφήσει το Dunwall με δημογραφικά στοιχεία στα ταρταρα ή θα πάρει το δρόμο ενός steampunk κόμη Μοντε Κρίστο, που θα ζήλευε και ο Alexander Dumas.
Το κύριο συστατικό σε όλα τα playstyle που ανέφερα είναι η μοναδικότητα. Ο παίκτης έχοντας πλέον βυθιστεί στο σύμπαν αποκτά μια προσωπική ταυτότητα με την οποία προσεγγίζει το problem solving. Είτε αυτό αφορά την εξερεύνηση ή επίλυση των στόχων που τίθενται. Αλλά πέρα από την απλή διεκπαιρέωση ενός level περνάει σε μία βαθύτερη πτυχή, κάτι συγγενικό με roleplay/larp. Ο παίκτης μέσω της μοναδικότητας προσέγγισης, δίνει γέννηση σε ένα ρόλο. Η υπόδυση αυτή είναι και ο απώτερος στόχος στου genre. Η ικανότητα να διασκεδάζεις περισσότερο με την ιδέα του νεωτερισμού της εμπειρίας, που έχεις δημιουργήσει. Παρά με την διαδικασία του moment to moment gameplay.
Blood West (PC, Steam)
Αρχίζουμε με τον πιο ολοκληρωμένο τίτλο στη λίστα. Με το release date να πλησιάζει από στιγμή σε στιγμή (5 Δεκεμβρίου 2023). Το Blood West θα μπορούσα να το περιγράψω ως το offline Hunt: Showdown με επικάλυψη αισθητικής Thief. Πιο συγκεκριμένα, ο παίκτης αναλαμβάνει το ρόλο ενός ανεστημένου πιστολέρο, επονομαζόιμενου ως, The Gunslinger. To Blood West φέρει τρία scenario μέσα στα οποία ο χαρακτήρας καλείται να υλοποιήσει, έναν αρχικά ασαφή, στόχο. Το κύριο γρανάζι του gameplay loop είναι το stealth και η παρατήρηση, τόσο της συμπεριφοράς όσο και αδυναμίας των διαφόρων τύπων εχθρών. Οδηγώντας σταδιακά σε μια χαρτογράφηση, που θέτει το στόχο πιο σαφή, αλλά ενσαρκώνει και την πτυχή αφήγησης με NPCs και sidequests.
Το Blood West νοητά με πήγε σε games, όπως τα Stalker. Η διαχείρηση αντικειμένων και η εκμάθηση μοτίβων εχθρών, βυθισμένα σε ένα eldritch western horror setting, είναι δύσκολο να κρύψει το DNA της. Eπιπλέον τα skill trees συνοδευόμενα από το λεπτομερές level design αντηχούν σε συγχορδίες στο μυαλό μου, που με πάνε πίσω σε games όπως Thief και Deus Ex. Με τελικό bonus τον υπέρτατο Stephen Russell (Garett/Thief, Corvo Attano/Dishonored 2, Nick Valenine/Fallout 4) να χαρίζει τη φωνή του στον Gunslinger στο πρόσφατο patch.
Shadows of Doubt (PC, Steam)
Αλλάζουμε αρκετά setting με το 2ο game στη λίστα. To Shadows of Doubt είναι ένα procedurally generated noir immersive sim. Λαμβάνοντας χώρα σε ένα εναλλακτικό 1980 με μια sci-fi χροια, που δε χάνει ευκαιρία να θυμίζει Blade Runner και Deus Ex.
Το Shadows of Doubt πιάνει την ιδέα που είχε το Oblivion 17 χρόνια πριν και την επαναπροσδιορίζει. Μοναδικοί NPCs με δικές τους ρουτίνες, διαμερίσματα και ιστορίες σε ένα διαρκώς αλλαγμένο setting. Ο κύριος στόχος είναι σύλληψη ενός serial killer, μια υπόθεση τη φορά. Η δομή είναι η επίλυση μικρών υποθέσεων, συλλογή και διακίνηση πληροφοριών, έτσι ώστε να χτιστεί ο δρόμος για τη σύλληψη του δολοφόνου.
Οπλισμένοι με gadgets και παρατηρητικόητα οι παίκτες ενσαρκώνουν το ρόλο του detective σε μια διαρκώς εξελισσόμενη εμπειρία.
Gloomwood (PC, Steam)
Ναι φύλαξα το καλύτερο για το τέλος και ναι θα είναι πολύ δύσκολο να μην είμαι προκατελημένος. Το Gloomwood είναι μία από αυτές τις ιδέες, που έχεις όταν σκέφτεσαι τι θα ήθελες να έχει ένα ιδανικό game. Φτιαγμένο καθ’ομοίωση του Thief από fans της σειράς; Check. Setting βγαλμένο από κάτι που θα διάβαζες σε διήγημα του H.P. Lovecraft (ή Bloodborne αν θέλουμε να πάμε εκεί); Check. Level design που ενσαρκώνει πνεύμα best hits των 00s; Check.
Το Gloomwood φέρει τη βαριά σφραγίδα της New Blood Interactive (Dusk, Ultrakill, Amid Evil) και φαντάζει πολύ καλό για να είναι αληθινό. Θα μπορούσα να αφιερώσω ένα ολόκληρο άρθρο στην ποιότητα της δομής, συστημάτων και level του Gloomwood, αλλά είναι κάτι που φυλάω για το μέλλον. Το μόνο που μπορώ εύκολα να πω είναι, πως μέσα σε έναν μικρό ποσοστό ολοκλήρωσης έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο. Διαχείρηση πόρων, που θα έβλεπες σε παλιό Resident Evil, με αντίστοιχα δομημένα levels. Στιγμιότυπα horror που ξυπνάνε συνειρμούς από Penumbra έως το πρόσφατο Amnesia: The Bunker. Και φυσικά ένα πλήθος εργαλείων, που θα κάνουν τους Thief fans να βουρκώσουν με νοσταλγία.
Θα ήθελα να συνεχίσω την ανάλυση, αλλά θα κλείσω με το πρόσφατο teaser της νέας περιοχής του Underport. Και αποχωρώ με την υπόσχεση να αφιερώσω περισσότερες λέξεις για τις αρετές του Gloomwood, σε μελλοντικό άρθρο.